AMVK - Anne-Mie Van Kerckhoven

    ENNL

    Anne-Mie Van Kerckhoven (ook bekend als AMVK) is een kunstenaar van een bijzondere complexiteit. Ze is geboren in 1951 in Antwerpen, waar ze nog steeds woont en werkt. Sinds de jaren 1970 is ze actief als beeldend kunstenaar, grafisch ontwerper en performer. Ze is altijd een pionier geweest – een vrouwelijke, collaboratieve, bedachtzame voorloper in een door mannen gedomineerde, marktgerichte, visueel geobsedeerde kunstenwereld – en zou daarom als een kunstenaar voor de toekomst moeten worden beschouwd. De praktijk van AMVK is werkelijk interdisciplinair. 

    M HKA wil Anne-Mie Van Kerckhoven voorstellen aan een breder publiek als een innovator van vormen en vertolker van stemmingen – als zuurstof van de hele samenleving. 

    Anne-Mie Van Kerckhoven / AMVK

    Terug
    (c)image: M HKA
    3 Bollen, 2020
    Anne-Mie Van Kerckhoven / AMVK
    Installatie , 415. 5 x 100 x 0.5 cm (2 x (150 x 100 cm), 1 x (115.5 x 100 cm))
    digital print on plexi

    Het M HKA vroeg de Antwerpse kunstenares Anne-Mie Van Kerckhoven (°1951) om de noodzakelijke plexiwand aan de balie een artistieke invulling te geven. Het resultaat is een subtiel gevoelige aanwezigheid die én ontdaan is van de kille, klinische aanwezigheid waarmee dergelijke plexi’s onze maatschappij zijn binnengedrongen, maar toch diezelfde plexi aanwezig laat zijn.

    Deze artistieke interventie is het resultaat van een vraag die Van Kerckhoven al jaren bezig houdt; de vraag naar de vorm van perfectie. Het vierkant wordt vaak gezien als een ‘ideaal’, net door zijn gelijke afmetingen. Ook voor de cirkel geldt dit, die refereert naar de zon, de Aarde, de maan,… maar ook naar goedaardige bolvormige energieën die vanzelf opduiken in digitale foto’s en ‘orbs’ genoemd worden.

    Vanuit haar vraag naar de verhouding tussen vierkant en cirkel, begon Van Kerckhoven van enigmatische vierkante schema’s en afbeeldingen cirkels te maken. Slechts een handvol keren resulteerde dit proces tot een voor haar betekenisvol nieuw beeld, zoals nu. Aan de balie van het M HKA zweven er drie in de ruimte.

    Links de herwerking van een utopisch plan van Jerusalem (1801), door Richard Brothers, uit (een boek over) ‘Alchemie en Mystiek’.
    In het midden de Zwaan nr. 23 (1915), door Hilma Af Klint, uit ‘Okkultismus und Avantgarde: van Munch bis Mondrian, 1900-1915, Schirn Kunsthalle Frankfurt (1995)’.
    Rechts naar een optisch experiment uit ‘Bionica: Schakel tussen bioloog en ingenieur’ (1968), door Lucien Gérardin. Deze afbeelding kreeg voor de gelegenheid dezelfde kleur als het werk van Marlow Moss op de achtergrond.

    Deze drie krachtige, zwevende maar autonome beelden roepen de mogelijkheid van fundamentele betekenisgeving, verandering en de relatie tussen biologie en het systeem op: “De onderlinge afstanden van de drie bollen tot elkaar en tot de randen van de vlakken zijn perfect op elkaar afgestemd. Een geoefend oog ziet dat, een ongeoefend oog voelt dat. En dat geeft rust.” – AMVK

    Het kunstwerk in opdracht werd intussen onderdeel van de M HKA-collectie.

    Terug