AMVK - Anne-Mie Van Kerckhoven

    ENNL

    Anne-Mie Van Kerckhoven (ook bekend als AMVK) is een kunstenaar van een bijzondere complexiteit. Ze is geboren in 1951 in Antwerpen, waar ze nog steeds woont en werkt. Sinds de jaren 1970 is ze actief als beeldend kunstenaar, grafisch ontwerper en performer. Ze is altijd een pionier geweest – een vrouwelijke, collaboratieve, bedachtzame voorloper in een door mannen gedomineerde, marktgerichte, visueel geobsedeerde kunstenwereld – en zou daarom als een kunstenaar voor de toekomst moeten worden beschouwd. De praktijk van AMVK is werkelijk interdisciplinair. 

    M HKA wil Anne-Mie Van Kerckhoven voorstellen aan een breder publiek als een innovator van vormen en vertolker van stemmingen – als zuurstof van de hele samenleving. 

    AMVK - Fridericianum

    Terug
    (c)image: AMVK
    Fashion & Perversity, 1997
    Anne-Mie Van Kerckhoven / AMVK
    Mixed Media , 36 x (12 x 25 cm)
    paint on tapisplein-samples

    "Is een reeks van 36 tekeningen op kleine dikke vloerwolstalen. De titel ontleende ik aan de toen pas uitgekomen biografie van punklegende Vivien Westwood. Uit Vogue heb ik 36 recente modesilhouetten nagetekend, elke geïnspireerd door een woord uit de biografie waarin een tamelijk franke taal wordt gehanteerd. Elk woord wordt in deze verzameling werkjes ook deel van de outfit van de figuur. De 36 kregen een magnetische rug en werden in en op een openstaande ijzeren industriële locker getoond. Ze vormen als dusdanig een onderdeel van de derde cyclus van mijn HeadNurse-tentoonstellingen, die de naam De vereiste finesse (The Required Particular) draagt."

    "In de eerste kamer bevindt zich een plaat die bestaat uit 36 vrouwenfiguurtjes op tapis-plein. De modellen haalde ik uit het exquis italiaans modeblad Collezioni. De absurde spanning tussen de commentaarteksten en de bijhorende vrouwenbeelden inspireerden mij uitermate. Ook gebruik- te ik markante woorden uit het boek Fashion and Perversity, een biografie over Vivienne Westwood.

    Het geheel oogt vanzelfsprekend en lachwekkend tegelijkertijd. Het is dan ook een eerbetoon aan Baobo, de obscene heidense godin zonder hoofd die keek door haar tepels en sprak door haar vulva. Haar exuberante dans brengt depressieven en melacholici terug aan het lachen."

    — AMVK, fragment uit tekst voor de expo HeadNurse, Zeno X, 1998

    Terug