AMVK

Anne-Mie Van Kerckhoven (ook bekend als AMVK) is een kunstenaar van een bijzondere complexiteit. Ze is geboren in 1951 in Antwerpen, waar ze nog steeds woont en werkt. Sinds de jaren 1970 is ze actief als beeldend kunstenaar, grafisch ontwerper en performer. Ze is altijd een pionier geweest – een vrouwelijke, collaboratieve, bedachtzame voorloper in een door mannen gedomineerde, marktgerichte, visueel geobsedeerde kunstenwereld – en zou daarom als een kunstenaar voor de toekomst moeten worden beschouwd. De praktijk van AMVK is werkelijk interdisciplinair.

M HKA wil Anne-Mie Van Kerckhoven voorstellen aan een breder publiek als een innovator van vormen en vertolker van stemmingen – als zuurstof van de hele samenleving.

Terug

(c)image: AMVK

= Basic, 1980

Anne-Mie Van Kerckhoven / AMVK

Installatie , variable dimensions

Installation with various painted elements, plastic curtain, plastic flooring, fluorescent water, dimensions variable

"Dit is een installatie bestaande uit stukken pvc en plexiglas die ik vond in de afvalcontainer van de fabriek waar ik werkte van de late jaren 70 tot midden jaren 80. Die beschilderde ik met abstracte symbolen en uitdrukkingen, flarden wetenschap en menselijke tekens. De geschilderde dingen hingen in een plastic spiraal midden in de ruimte. De teksten aan de muur die ik door middel van elektriciteitsdraad kriskras met elkaar verbond leken, omdat ik blacklight gebruikte, te zweven in de ruimte. Mijn eerste computeranimatie maakte ik een paar jaar eerder, in BASIC, dat was een van de eerste computertalen voor de gewone consument. Dus koos ik = Basic als titel."

"Ik leg dun plastic op een vloer en giet er geelfluorescerend water op, het is licht radioactief (niet ongevaarlijk). Ik hang 21 teksten op de muren op verschillende hoogten, fluorescerend op transparante plexi, duidelijk in hetgeen ze bedoelen. De teksten worden verbonden door dunne, zwarte elektriciteitsdraden. De combinaties worden gemaakt ter plaatse (mijn gedachten en interesses van dat moment.) Er hangt een spiraal, gevormd door een groot dik plastic, daarin 17 plexi-werken met onregelmatige grootte en zowel nieuwe als oudere vormen erop. Het is mogelijk de spiraal binnen te wandelen, maar niet eruit. Het is noodzakelijk om door het water te lopen, en moeilijk om iets te zien doorheen de dikke plastic. De verlichting gebeurd door 4 black lights en 1 TL onder het plastic. Op de opening wordt verstorende, doch esthetisch aanvaardbare muziek gedraaid. Het geheel geeft het gevoel binnen een krachtveld te lopen, de spanning is ondraaglijk. Een idee binnengaan.

Een nieuwe manier van waarnemen kan slechts het nieuwe waarnemen. Hiervoor gebruik ik tekens die
- de toekomst als inhoud hebben
- op zichzelf staan
- de termen vorm en kleur als afzonderlijke eenheden vervangen.

Dit is het begin van een onderzoek naar informatie. In hoeverre wetenschap onze toekomst heeft beïnvloed -- en in de toekomst? In hoeverre logica hierin een rol gaat spelen.

toekomst kunst

logica wetenschap

Praktische aanwendingen van “logica” leidt tot tijdwinning door overslaan van voorspelbare processen. Het is zeer positief dingen te zeggen die men nooit gedacht zou kunnen hebben d.w.z. dat de evolutie van uw gedachtegang - buiten u om verder gaat zonder bewustzijn of persoonlijke interventie - bepaalde omstandigheden worden bepalend voor onmiddellijke gedachtegang. Een beeld roept slechts 1x een bepaalde gedachte op -- soms roept een beeld de herinnering aan die gedachten op. Associaties op 1 tijdstip -- in verband met een beeld zijn éénmalig. Alles moet zo gemaakt worden dat het vervolg erin zit -- en wel zo dat het nooit af is."

− AMVK

Terug